Łęczyca: miejsce spotkań nad Bzurą
fot. Chrumps/(CC BY-SA 3.0)/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/
Odwiedź nasze zabytki, które kryją tajemnice wielowiekowej przeszłości. Łęczyca to miasto królewskie, a jego historia sięga końca XVI wieku. Przechadzając się ulicami miasta, poczujesz ducha minionych epok.
REKLAMA
Tego szukamy w Łęczycy
Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Łęczyca, Łęczyca praca, Łęczyca pogoda, reporter Łęczyca, tęcza Łęczyca.Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Łęczycy, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jej historii oraz sprawdzić aktualne dane dotyczące miasta.
Łęczyca to jedno z najstarszych miast w Polsce, a jej długa i bogata historia, która sięga ponad tysiąc lat wstecz, przyciąga uwagę nie tylko naukowców, ale także turystów zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Już od VI wieku Łęczyca pełniła istotną rolę jako ważny ośrodek władzy, być może nawet była stolicą pewnego plemiennego państwa.
Po przyjęciu chrześcijaństwa stała się stolicą jednej z siedmiu prowincji tworzących Polskie Państwo. To tu, w tym grodzie, zasiadali kasztelanowie, tworząc ważny ośrodek życia politycznego i religijnego. W archikolegiacie w Tumie, znajdującej się zaledwie 2 km od Łęczycy, miały miejsce synody, które są uważane za początki polskiego parlamentaryzmu. Ostatni z tych zjazdów kościelno-państwowych odbył się na początku XVII wieku.
Od roku 1229 prowincja łęczycka zaczęła funkcjonować jako księstwo, które w 1263 r. podzieliło się na dwa księstwa: łęczyckie i sieradzkie.
Pierwsze nadanie praw miejskich na mocy prawa niemieckiego miało miejsce przed rokiem 1267, a okres rozkwitu Łęczycy nadszedł w XIV wieku w czasach panowania króla Kazimierza Wielkiego. To Kazimierz Wielki wzniósł zamek, który przetrwał do dzisiaj, i otoczył miasto obronnymi murami. Po zjednoczeniu państwa przez króla Władysława Łokietka księstwo łęczyckie stało się samodzielnym województwem. W XV wieku dokonano podziału województwa na trzy powiaty: łęczycki, orłowski i brzeziński.
W 1409 r. Władysław Jagiełło zwołał w Łęczycy zjazd koronny, a w 1414 r. ogłosił wojnę Krzyżakom. W Łęczycy w 1420 r. Czesi zaproponowali mu koronę. W 1448 r. nadano Statut Łęczycki, a tutaj Kazimierz Jagiellończyk przyjął poselstwo Ludwika księcia Bawarskiego, które prosiło o rękę jego córki Jadwigi.
Lokalizacja miasta na prawie niemieckim przyczyniła się do jego rozwoju i uzyskania pewnych przywilejów, w tym prawa do organizowania targów i jarmarków. Łęczyca wykorzystała te przywileje doskonale, przyciągając kupców z kraju i zagranicy dzięki atrakcyjnej ofercie handlowej i dogodnemu położeniu.
Niestety, okres "potopu" szwedzkiego przyniósł upadek miasta, a przetrwały zaledwie trzy domy. W kolejnych latach Łęczyca była dotknięta pożarami, grabieżami przez przemieszczające się wojska oraz epidemią.
Choć Łęczyca traciła na znaczeniu, mieszkańcy miasta brali aktywny udział w protestach przeciwko rozbiorowi Polski, a łęczyccy posłowie wspierali Stanisława Augusta Poniatowskiego obok Stanisława Augusta Rejtan w obronie narodowej.
W okresie Księstwa Warszawskiego Napoleon wyznaczył Łęczycę na zaplecze kwatermistrzowskie dla swojej armii.
W czasie Królestwa Kongresowego miasto miało potencjał, aby stać się ważnym centrum gospodarczym, wyznaczając je na stolicę tworzonego okręgu sukienniczego, choć tę rolę później przejęła Łódź.
Podczas I wojny światowej w Łęczycy toczyły się walki, a po jej zakończeniu mieszkańcy rozbroili niemieckich żołnierzy na terenie dzisiejszego pomnika Matki Boskiej.
Warto także podkreślić, że we wrześniu 1939 r. w okolicach miasta miała miejsce największa bitwa w wojnie obronnej, znana jako Bitwa nad Bzurą.
Od stycznia 1999 r. Łęczyca stała się siedzibą powiatu, a współpraca z francuskim miastem Rillieux-la-Pape i niemieckim Penzlin otwiera nowe perspektywy dla rozwoju miasta w kontekście zjednoczonej Europy.
Najważniejsze informacje
PRZECZYTAJ JESZCZE